«Εις την πανήγυρην ταύτην από πρωίας συνέρρεον οι τε πολίται και πλείστοι όσοι χωρικοί, διήρχοντο δε την ήμεραν εν χοροίς και άσμασι και εστιάσει και ευθυμία υπό τα δένδρα, εντός των σπαρτών και επί των πέριξ λόφων…» . 
Αυτή η αναφορά του Ανδρέα Γαήτα Φωσκάρδη από τα τέλη του 19ου αι. , δημοσιευμένη από τον αείμνηστο Ντίνο Κονόμο, μας περιγράφει το πανηγυρικό πνεύμα κατά την ημέρα της Κυριακής του Θωμά, που επικρατούσε στο ακόμη σωζόμενο, έστω και κουτσουρεμένο εκκλησάκι-μονύδριο του Αγίου Αλυπίου. 
Ο Λ. Ζώης μας αναφέρει σε σχετικό του δημοσίευμα ότι η αγροτική αυτή πανήγυρης, όπως την χαρακτηρίζει, είχε στοιχεία λαϊκού χαρακτήρα, ενταγμένη μέσα στο εορταστικό πνεύμα της αναστάσιμης περιόδου και είχε πάνδημο χαρακτήρα, μιας και όλες οι κοινωνικές τάξεις συνέρεαν στους ίσκιους των δένδρων. Δινόταν έτσι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για διασκέδαση και χαλάρωση στις κοινωνικές διαστρωματώσεις και τύπους της τοπικής κοινωνίας, μέσα στην πανσπερμία της εξοχής, υπό τους ήχους παραδοσιακών ασμάτων και μουσικής.
Ο Ζώης μας αναφέρει ακόμη ότι ο αρχικός τόπος της πανήγυρης, ήταν ο ναός της Παναγίας της επονομαζομένης Αγία Δυνατή και η όμορφη με ελαιόδεντρα κατάφυτη περιοχή γύρω από αυτήν στο Βολομάντρι.
Σήμερα, ο ναός αυτός βρίσκεται ερειπωμένος δυστυχώς, αλλά η παλαιή και σπάνια εφέστια εικόνα της Παναγίας βρεφοκρατούσας με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο διασώζεται και μάλιστα συντηρημένη από το εργαστήρι της Μητροπόλεως, όπου αφού αφαιρέθηκαν οι προσθήκες και επιζωγραφίσεις, αναδείχτηκε η μεγαλειώδης αυτή εικόνα. Άγνωστο ποτέ ακριβώς, η πανήγυρης μεταφέρθηκε στην περιοχή του Αγίου Αλυπίου , όπου ακόμα με μια πρόσφατη προσπάθεια αναβίωσης, πραγματοποιείται. 
Γίνονται την περίοδο αυτή επίσης ενέργειες για τη συντήρηση των κτισμάτων και αντικειμένων, ενώ ήδη έχουν συντηρηθεί κάποιες από τις ελάχιστες εικόνες του ναού στο εργαστήρι της Μητροπόλεως. 
Πρόσφατα, αφαιρέθηκε το ευτελές σε αξία και ποιότητα μετασεισμικό τέμπλο, που ήταν έτοιμο να καταρρεύσει πλήρως, σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία, ενώ υπάρχει η διάθεση σε συνεργασία με όλους τους αρμοδίους φορείς να φτιαχτεί ένα άλλο αντάξιο της ιστορίας του ναού.
Αυτή η αναφορά του Ανδρέα Γαήτα Φωσκάρδη από τα τέλη του 19ου αι. , δημοσιευμένη από τον αείμνηστο Ντίνο Κονόμο, μας περιγράφει το πανηγυρικό πνεύμα κατά την ημέρα της Κυριακής του Θωμά, που επικρατούσε στο ακόμη σωζόμενο, έστω και κουτσουρεμένο εκκλησάκι-μονύδριο του Αγίου Αλυπίου. Ο Λ. Ζώης μας αναφέρει σε σχετικό του δημοσίευμα ότι η αγροτική αυτή πανήγυρης, όπως την χαρακτηρίζει, είχε στοιχεία λαϊκού χαρακτήρα, ενταγμένη μέσα στο εορταστικό πνεύμα της αναστάσιμης περιόδου και είχε πάνδημο χαρακτήρα, μιας και όλες οι κοινωνικές τάξεις συνέρεαν στους ίσκιους των δένδρων. Δινόταν έτσι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για διασκέδαση και χαλάρωση στις κοινωνικές διαστρωματώσεις και τύπους της τοπικής κοινωνίας, μέσα στην πανσπερμία της εξοχής, υπό τους ήχους παραδοσιακών ασμάτων και μουσικής. Ο Ζώης μας αναφέρει ακόμη ότι ο αρχικός τόπος της πανήγυρης, ήταν ο ναός της Παναγίας της επονομαζομένης Αγία Δυνατή και η όμορφη με ελαιόδεντρα κατάφυτη περιοχή γύρω από αυτήν στο Βολομάντρι. Σήμερα, ο ναός αυτός βρίσκεται ερειπωμένος δυστυχώς, αλλά η παλαιή και σπάνια εφέστια εικόνα της Παναγίας βρεφοκρατούσας με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο διασώζεται και μάλιστα συντηρημένη από το εργαστήρι της Μητροπόλεως, όπου αφού αφαιρέθηκαν οι προσθήκες και επιζωγραφίσεις, αναδείχτηκε η μεγαλειώδης αυτή εικόνα. Άγνωστο ποτέ ακριβώς, η πανήγυρης μεταφέρθηκε στην περιοχή του Αγίου Αλυπίου , όπου ακόμα με μια πρόσφατη προσπάθεια αναβίωσης, πραγματοποιείται. Γίνονται την περίοδο αυτή επίσης ενέργειες για τη συντήρηση των κτισμάτων και αντικειμένων, ενώ ήδη έχουν συντηρηθεί κάποιες από τις ελάχιστες εικόνες του ναού στο εργαστήρι της Μητροπόλεως. Πρόσφατα, αφαιρέθηκε το ευτελές σε αξία και ποιότητα μετασεισμικό τέμπλο, που ήταν έτοιμο να καταρρεύσει πλήρως, σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία, ενώ υπάρχει η διάθεση σε συνεργασία με όλους τους αρμοδίους φορείς να φτιαχτεί ένα άλλο αντάξιο της ιστορίας του ναού.
3 σχόλια:
Πολύ ουσιαστική η συμβολή σου και αποκαλυπτική η φωτογραφία της σωζόμενης εικόνας. Ωραιότατες και οι υπόλοιπες φωτογραφίες.
Όμορφη και ιδιαιτέρως σημαντική και τούτη η προσέγγιση.
Σκέφτομαι ότι, όπως και η πανήγυρης είχε πάνδημο χαρακτήρα -όπως πολύ χαρακτηριστικά γρέφετε- έτσι και η διατήρησή της σήμερα, με όλες τις θρησκευτικές, πολιτισμικές, λαογραφικές καθώς και οικολογικές προεκτάσεις της, έχουν ακριβώς τον ίδιο χαρακτήρα.
Συμφωνώ με τον κ. Βίτσο πως οι φωτογραφίες του κειμένου σας, είναι πολύ όμορφες!
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και τους δύο.Η συμβολή πολλών θα έχει σωτηριώδη αποτελέσματα και αυτό φαίνεται από την κοινητοποίηση τόσων ανθρώπων, ο καθένας από το πόστο του. Τα συγχαρητήρια ανήκουν σε πολλούς και μην ξεχνάμε είναι πολλά να γίνουν για το εκκλησάκι.Dana συμφωνώ απόλυτα.
Δημοσίευση σχολίου