Το μοναστήρι της Εικοσιφίνισσας - The monastery of Virgin Mary " Ikosifinissa"

Η Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Αχειροποιήτου, γνωστή με την προσωνυμία «της Εικοσιφοινίσσης», είναι κτισμένη στη βόρεια πλευρά του Παγγαίου όρους και ανήκει στο νομό Σερρών. Σύμφωνα με την παράδοση ο επίσκοπος Φιλίππων Σώζων, που έλαβε μέρος στη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο (451), ίδρυσε μικρό ναό στη θέση Βίγλα 50 μ. ανατολικότερα από το σημείο της Μονής. Κτήτωρ θεωρείται ο όσιος Γερμανός, μοναχός από τη μονή Τιμίου Προδρόμου στην Παλαιστίνη, ο οποίος ήλθε στο Παγγαίο πιθανότατα στο δεύτερο μισό του 9^ου αι. . Η Μονή γνωρίζει μεγάλη άνθηση στην εποχή του πατριάρχου Διονυσίου Α΄ (1467 – 1471 και 1489 – 1491), στην οποία αποσύρθηκε μετά την οριστική παραίτηση από τον πατριαρχικό θρόνο και εδώ κοιμήθηκε. Κατά τη μεταβυζαντινή περίοδο αντιμετωπίζει από διάφορους επιδρομείς συνεχείς καταστροφές, λεηλασίες και πυρπολήσεις, με τελευταία αυτήν κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, όπου η Μονή κοιμηλιακά απογυμνώνεται από τους Βούλγαρους και καταστρέφεται από πυρκαγιά. Το καθολικό, το μόνον κτήριο που δεν κάηκε, αγιορείτικου τύπου, κτίστηκε σύμφωνα με επιγραφή, κατά τα έτη 1837 – 1847 και η ιστόρησή του είναι έργο του Μολδαβού ζωγράφου Ματθαίου (1858 – 1464). Το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο φιλοτεχνήθηκε από το 1771 εως το 1802 από Χιώτες τεχνίτες και το κωδωνοστάσιο το 1838. Σε όλο το διάστημα της Τουρκοκρατίας, η Μονή παρουσιάζει μεγάλη ακτινοβολία και συμβάλλει τα μέγιστα στη διατήρηση και την τόνωση της χριστιανικής και εθνικής συνείδησης. Το 1967 μετατρέπεται σε γυναικείο μοναστήρι.