Ο Σολωμός σε ποιητική αναφορά

στην Ανάληψη της Παναγίας:
Ήταν η ώρα που τ’ ανθρώπινο μάτι να παλέψη δεν ημπορεί με τον ύπνο κι’ οι αισθήσεις το κράζουν, όταν άκουσα φωνή, που συντροφευμένη από λύρας ήχο: Έλα, Γυναίκα, έλεγε, έλα απ’ το Λίβανο! Έλα! Τον ουρανό ολόκληρο να ξαναλέη άκουσα σε ήχο που οι στίχοι μου δεν έχουν δύναμη να εκφράσουν. Κι’ οι δρόμοι όλοι εγέμιζαν απ’ τον αιθέρα του ζωηρού φωτός και του μοσχοβολισμένου λιβανιού. Όταν ξαφνικά παρουσιάσθη ένας ήλιος ανάμεσα στους αγγέλους και ψηλά έσπρωχνε, κινώντας τα μπράτσα, που η αγάπη των αιωνίων ομορφιών του έγγιζε. Αχ! Γιατί χάθηκε το όνειρο κι’ αυτές οι ασθενικές μου οι αισθήσεις με σεβασμό ανάμεσα στους Ουράνιους: Είμαι κάτω, μεσ’ το παράπτωμα και την άστατη αρετή