Ένας ωραίος άνθρωπος έφυγε…Στις 10 Ιανουαρίου 2008 έκλεισε τα μάτια οριστικά και αναπαύτηκε μια από τις πιο ευγενικές μορφές που έχω ποτέ συναντήσει. Ήταν μεγάλη ευτυχία να γνωρίσω την κυρία Αγγελική- Διονυσία Ζώη, έστω το τελευταίο διάστημα της ζωής της και πρέπει να ομολογήσω ότι κάθε φορά που συνομιλούσαμε είχα την εντύπωση ότι απέναντί μου βρισκόταν όχι μια σεβαστή για την ηλικία και την αρχοντιά της γυναίκα αλλά ένας επίγειος άγγελος. Διακαής ήταν η επιθυμία της για πνευματικές συνομιλίες και θυμάμαι συνεχώς να μου λέει «άνω σχώμεν τας καρδίας», εννοώντας ότι η σκέψη της βρισκόταν στα επουράνια και όχι στα εγκόσμια που πλουσιοπάροχα ηλικιακά έζησε. Δεν μπορώ ακόμη να ξεχάσω τις αφηγήσεις της για τον άγιο Διονύσιο και το πνευματικό της δέσιμο με τη Μονή του Αγίου Διονυσίου, όπως επίσης συγκινητικός ήταν και ο πηγαίος σεβασμός για την ιεροσύνη, μιας και παρόλα τα προβλήματα κινητικότητας που τα χρόνια είχαν δημιουργήσει, σηκωνόταν και με ασπαζόταν κάθε φορά που με έβλεπε. Σήμερα, 12 Ιανουαρίου ήταν η εξόδιος ακολουθία προς τα άνω, τα οποία με υπομονή και πλησμονή καρτερούσε. Εμείς θα σε μνημονεύουμε, ευελπιστούμε κι εσύ να μας θυμάσαι από εκεί…