Στον λόφο πάνω από τη σημερινή πόλη της Ζακύνθου δεσπόζει το Κάστρο της Ζακύνθου. Μέσα στα τείχη της περικλειόταν η πρώτη τειχισμένη πόλη που δημιουργήθηκε, μέχρι την σταδιακή μετακίνηση του πληθυσμού προς τον Αιγιαλό και την καινούργια Ζακύνθο που άρχισε να δημιουργείται γύρω από το λιμάνι.
Η κατοίκηση φαίνεται, παρόλο που δεν έχουν γίνει ευρείας έκτασης ανασκαφές, πως είναι αδιάλειπτη τουλάχιστον από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τα νεότερα χρόνια της αγγλοκρατίας τον 19ο αι. . Η πρώτη αρχειακή μαρτυρία για οχυρό ανάγεται στον 15ο αι. , ενώ τα υπάρχοντα τείχη χρονολογούνται κυρίως από τον 17ο αι. 
. Μέσα σε αυτά βρίσκονταν συρρικνωμένα ένα πλήθος από ιδιωτικές οικίες, δημόσια κτίρια, ναούς και πάρα πολλά πηγάδια και δεξαμενές. 
Η εγκατάλειψη του Κάστρου από έμψυχο δυναμικό άρχισε σταδιακά από τον 19ο αι. , για να ολοκληρωθεί μετά την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864. Η σημερινή κατάσταση παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες για καθαριότητα και κατάλληλες συνθήκες
επισκεψιμότητας είναι απογοητευτική, όσον αναφορά την πρόοδο των ανασκαφών και τη στερέωση των τειχών, που σε κάθε σχεδόν μεγάλο σεισμό κατρακυλά και ένα μέρος. Η πίεση προς το αρμόδιο Υπουργείο πρέπει να ενταθεί από όλους τους φορείς, διότι η σωτηρία και ανάδειξη της πρώτης πόλης της Ζακύνθου αφορά όλους μας. Πέρα από την αρχαιολογική αξία, μια βόλτα ανάμεσα στα ερείπια που σώζονται μέσα στο πευκοδάσος, σε συνδυασμό με την ανεπανάληπτη θεά προς όλες τις μεριές του νησιού, αποτελούν ανεκτίμητο θησαυρό για εμάς και τα παιδιά μας.
Η κατοίκηση φαίνεται, παρόλο που δεν έχουν γίνει ευρείας έκτασης ανασκαφές, πως είναι αδιάλειπτη τουλάχιστον από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τα νεότερα χρόνια της αγγλοκρατίας τον 19ο αι. . Η πρώτη αρχειακή μαρτυρία για οχυρό ανάγεται στον 15ο αι. , ενώ τα υπάρχοντα τείχη χρονολογούνται κυρίως από τον 17ο αι. . Μέσα σε αυτά βρίσκονταν συρρικνωμένα ένα πλήθος από ιδιωτικές οικίες, δημόσια κτίρια, ναούς και πάρα πολλά πηγάδια και δεξαμενές. Η εγκατάλειψη του Κάστρου από έμψυχο δυναμικό άρχισε σταδιακά από τον 19ο αι. , για να ολοκληρωθεί μετά την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864. Η σημερινή κατάσταση παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες για καθαριότητα και κατάλληλες συνθήκες επισκεψιμότητας είναι απογοητευτική, όσον αναφορά την πρόοδο των ανασκαφών και τη στερέωση των τειχών, που σε κάθε σχεδόν μεγάλο σεισμό κατρακυλά και ένα μέρος. Η πίεση προς το αρμόδιο Υπουργείο πρέπει να ενταθεί από όλους τους φορείς, διότι η σωτηρία και ανάδειξη της πρώτης πόλης της Ζακύνθου αφορά όλους μας. Πέρα από την αρχαιολογική αξία, μια βόλτα ανάμεσα στα ερείπια που σώζονται μέσα στο πευκοδάσος, σε συνδυασμό με την ανεπανάληπτη θεά προς όλες τις μεριές του νησιού, αποτελούν ανεκτίμητο θησαυρό για εμάς και τα παιδιά μας. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου