Με μεγάλη χαρά δέχτηκα πριν από μερικές μέρες την πρόσκληση που μου έγινε για συμμετοχή στην πρώτη εκδρομή του πολιτιστικού συλλόγου Πηγαδακίων «ΙΡΙΔΑ», στον οποίο είμαι μέλος και πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε στους Δελφούς και την Αράχωβα. 
Η ικανοποίησή μου ήταν μεγάλη διότι έβλεπα ότι οι νέοι των Πηγαδακίων κατάλαβαν ότι η συμμετοχή σε ομαδικές εκδηλώσεις μέσα και από τη δράση του πολιτιστικού συλλόγου, 
θα τους έδινε την ευκαιρία να αφήσουν για λίγο τις επαγγελματικές και οικογενειακές
μέριμνες και θα έπρεπε να αφιερώσουν από κοινού λίγο χρόνο στη διασκέδαση και ψυχαγωγία τους, με απώτερο αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη σύσφιξη των σχέσεών τους. Η προσπάθεια αυτή είχε ξεκινήσει από τότε που ήμουν εφημέριος στη συγκεκριμένη ενορία με πρωτοβουλία κυρίως νέων ανθρώπων, που αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους να ζουν σε καλύτερες συνθήκες. 
Το πρώτο βήμα 
ήταν η ίδρυση αυτού του πολιτιστικού συλλόγου. Τα εύσημα βεβαίως, θα πρέπει να αποδοθούν σε όλους, για αυτό και σήμερα απολαμβάνουμε οι πάντες τους καρπούς αυτής της προσπάθειας με ένα πλήθος εκδηλώσεων
στα λίγα χρόνια λειτουργίας του συλλόγου, ο όποιος έχει στο ενεργητικό του την έκδοση ημερολογίων, τη δημιουργία τμημάτων χορευτικού και ζωγραφικής, παιδικούς χορούς,
χοροεσπερίδες, αλλά και παρεμβολές στην πολιτιστική και όχι μόνον ανάπτυξη του τόπου στον οποίο ζουν και 
δραστηριοποιούνται τα μέλη. Σίγουρα το μέλλον είναι ευοίωνο, αρκεί να 
μείνουν στην άκρη οι εγωισμοί και οι ιδιοτέλειες, που συνήθως σε τούτο το νησί καταστρέφουν κάθε ομαδική πρωτοβουλία. Η εκδρομή με ένα λεωφορείο γεμάτο κεφάτες παλλόμενες ψυχές όλων των ηλικιών, κυρίως νέους,
είχε σαν προορισμό το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και 
συγκεκριμένα τη θέση Άνω Κελάρια, όπου ανεβήκαμε με εναέριες τηλεκαμπίνες μέχρι τις πρώτες χιονοδρομικές πίστες και την καφετέρια-σαλέ. Η επιστροφή είχε 
ξεκούραση στους Δελφούς και το βράδυ διασκέδαση σε μαγαζί της περιοχής, όπου ο κ. Δημήτρης Κάνδηλας, που ήρθε μαζί με την οικογένειά του στην εκδρομή, άφησε το στίγμα των καλλικέλαδων τραγουδιστών του νησιού μας. Την επομένη ημέρα επισκεφτήκαμε το 
Μουσείο των Δελφών με τον αρχαιολογικό χώρο. 
Ένα μέρος όπου δεν θα έπρεπε να αφήνει αδιάφορο κανέναν Έλληνα, μιας και πέρα από την ιστορική και αρχαιολογική σημασία του αρχαίου ερειπιώνα του Μαντείου,
οι θησαυροί που φυλάσσονται στο Μουσείο αποτελούν σημαντικά δείγματα αρχαιοελληνικής τέχνης, όπως
το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Απόλλωνα, το άγαλμα του Αντίνοου και βεβαίως ο Ηνίοχος. 
Το μεσημέρι καταλήξαμε στην κοσμοπολιτική πλέον 
Αράχωβα για φαγητό, με στάση για καφέ κατά την επιστροφή στο βροχερό Γαλαξίδι.
Η ικανοποίησή μου ήταν μεγάλη διότι έβλεπα ότι οι νέοι των Πηγαδακίων κατάλαβαν ότι η συμμετοχή σε ομαδικές εκδηλώσεις μέσα και από τη δράση του πολιτιστικού συλλόγου, θα τους έδινε την ευκαιρία να αφήσουν για λίγο τις επαγγελματικές και οικογενειακές
μέριμνες και θα έπρεπε να αφιερώσουν από κοινού λίγο χρόνο στη διασκέδαση και ψυχαγωγία τους, με απώτερο αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη σύσφιξη των σχέσεών τους. Η προσπάθεια αυτή είχε ξεκινήσει από τότε που ήμουν εφημέριος στη συγκεκριμένη ενορία με πρωτοβουλία κυρίως νέων ανθρώπων, που αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους να ζουν σε καλύτερες συνθήκες. 
Το πρώτο βήμα 
ήταν η ίδρυση αυτού του πολιτιστικού συλλόγου. Τα εύσημα βεβαίως, θα πρέπει να αποδοθούν σε όλους, για αυτό και σήμερα απολαμβάνουμε οι πάντες τους καρπούς αυτής της προσπάθειας με ένα πλήθος εκδηλώσεων στα λίγα χρόνια λειτουργίας του συλλόγου, ο όποιος έχει στο ενεργητικό του την έκδοση ημερολογίων, τη δημιουργία τμημάτων χορευτικού και ζωγραφικής, παιδικούς χορούς,
χοροεσπερίδες, αλλά και παρεμβολές στην πολιτιστική και όχι μόνον ανάπτυξη του τόπου στον οποίο ζουν και 
δραστηριοποιούνται τα μέλη. Σίγουρα το μέλλον είναι ευοίωνο, αρκεί να μείνουν στην άκρη οι εγωισμοί και οι ιδιοτέλειες, που συνήθως σε τούτο το νησί καταστρέφουν κάθε ομαδική πρωτοβουλία. Η εκδρομή με ένα λεωφορείο γεμάτο κεφάτες παλλόμενες ψυχές όλων των ηλικιών, κυρίως νέους,είχε σαν προορισμό το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και 
συγκεκριμένα τη θέση Άνω Κελάρια, όπου ανεβήκαμε με εναέριες τηλεκαμπίνες μέχρι τις πρώτες χιονοδρομικές πίστες και την καφετέρια-σαλέ. Η επιστροφή είχε 
ξεκούραση στους Δελφούς και το βράδυ διασκέδαση σε μαγαζί της περιοχής, όπου ο κ. Δημήτρης Κάνδηλας, που ήρθε μαζί με την οικογένειά του στην εκδρομή, άφησε το στίγμα των καλλικέλαδων τραγουδιστών του νησιού μας. Την επομένη ημέρα επισκεφτήκαμε το Μουσείο των Δελφών με τον αρχαιολογικό χώρο. Ένα μέρος όπου δεν θα έπρεπε να αφήνει αδιάφορο κανέναν Έλληνα, μιας και πέρα από την ιστορική και αρχαιολογική σημασία του αρχαίου ερειπιώνα του Μαντείου, οι θησαυροί που φυλάσσονται στο Μουσείο αποτελούν σημαντικά δείγματα αρχαιοελληνικής τέχνης, όπως το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Απόλλωνα, το άγαλμα του Αντίνοου και βεβαίως ο Ηνίοχος. Το μεσημέρι καταλήξαμε στην κοσμοπολιτική πλέον Αράχωβα για φαγητό, με στάση για καφέ κατά την επιστροφή στο βροχερό Γαλαξίδι. 
6 σχόλια:
Τέλεια η εκδρομή!
Πατέρα, ξέρετε πόσο αγαπώ αυτά τα μέρη κι ας είμαι καυστική στα σχόλιά μου. Είναι μοναδικά και μπορούν να καλύψουν όλα τα γούστα.
Εύχομαι στο σύλλογο καλές επιτυχίες σε όλους τους τομείς!
Ελπίζω, να συνεχίσει έτσι δυναμικά και να διοργανώσει ακόμα περισσότερες εκδηλώσεις και εκδρομές.
Σε ευχαριστώ Dana μου, αυτά τα παιδιά την έκαναν να είναι τέλεια και αξίζουν συγχαρητήρια. Να ΄σαι καλά.
Σας συγχαίρω για την ωραία εκδρομή. Όταν συμμετέχουν νέοι, δημιουργούνται αραγείς δεσμοί φιλίας και συνεργασίας. Καλή επιτυχία στις δραστηριότητες του συλλόγου.
Σε ευχαριστούμε αγαπητέ και συμφωνώ μαζί σου απολύτως.
Λέγομαι Παναγιώτης Λίβος και είμαι μέλος αυτού του συλλόγου "ΙΡΙΔΑ". Περάσαμε πολύ ωραία στην εκδρομή. Εύχομαι αυτή η εκδρομή να γίνει αφετερία για περισσότερες εκδρομές με περισσότερους συμμετέχοντες.Επίσης θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στον πάτερ για το πηγαίο του χιούμορ που μας κράτησε συντροφιά στο ταξίδι, καθώς επίσης για την ωραία ιστοσελίδα που δημιούργησε.Μέσα απο αυτή την σελίδα έμαθα άγνωστες πτυχές για το νησί μας και όχι μόνο.
Να΄σαι καλά Παναγιώτη μου για τα καλά ειλικρινή σου λόγια. Πράγμα σπάνιο στις μέρες μας, όπου συνήθως, σχεδόν όλοι φοράνε μάσκες προσώπου, δυστυχώς όχι φτιαγμένες από πλαστικό αλλά από την ψυχή τους.Σε ευχαριστώ κι αν σε κάτι είχε επιτυχία αυτή η εκδρομή μας ήταν ο αυθορμητισμός της και η ειλικρίνια που είχαμε όλοι.
Δημοσίευση σχολίου