29/5/08

29 Μαϊου, Εορτή της Οσίας Υπομονής

Επειδή σε τούτο το νησί πολλοί-πολύ ευλαβούνται την συγκεκριμένη αγία και αρκετοί την εορτάζουν και μνημονεύουν τακτικά, εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους. Είναι σίγουρο ότι η υπομονή που υπέδειξε στη ζωή της είναι παραδειγματική και μας κάνει να αναθαρρήσουμε, διότι με τόση υπομονή που κάνουμε για τα όσα γίνονται, μάλλον στο τέλος θα της μοιάσουμε. Ακολουθούν λίγα στοιχεία για το βίο της οσίας δανεισμένα από το διαδίκτυο.
"Εικάζεται ότι είναι ή τελευταία Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου (1390-1450 μ.Χ.). Λεγόταν Ελένη Δραγάση και είναι ή μοναδική Σλάβα, πού έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντινού θρόνου. Επίσης, ήταν κόρη του ηγεμόνα της Βορειοανατολικής Μακεδονίας Κωνσταντίνου Δραγάση και σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου. Είναι όπως γράφουν οι Ιστορικοί, ή "Πολύπαις και Καλλίπαις", μητέρα, με οκτώ παιδιά, από τα οποία ό Ιωάννης Η' Παλαιολόγος αυτοκράτορας (1425-1448) και ό Κων/νος ΙΑ', ό τελευταίος Αυτοκράτορας (1448-1453 - 29. Ή Άγία Υπομονή, είχε το όνομα της μητέρας του Πρώτου αυτοκράτορα 'Αγίου Κωνσταντίνου, της 'Αγίας Ελένης. 'Ολόκληρη ή ζωή της ήταν ζωή αγιότητας και προπάντων ζωή αγώνος με υπομονή και καρτερικότητα. Γι' αυτό και μετά τον θάνατο του συζύγου της (1425), έγινε Μοναχή με το όνομα ΥΠΟΜΟΝΗ. Είναι εκείνη, πού μέσα σ' όλα τα καθήκοντα της, ως Αυτοκράτειρα, ως σύζυγος, ως Μητέρα πολλών παιδιών άσκησε έντονα και το έργο της φιλανθρωπίας, με την ίδρυση και συντήρηση στο Μοναστήρι πού έφυλάσσετο το Ιερό Λείψανο του Όσιου Παταπίου, Γηροκομείο με το όνομα "Καθίδρυμα της Ελπίδος των Απηλπισμένων". Το φιλομόναχο ιδεώδες, δεν το έζησε μόνον ή ιδία, αλλά το μετέδωκε σ' ολόκληρη σχεδόν την οικογένεια της. Ό Σύζυγός της Μανουήλ παραιτήθηκε από το θρόνο του και ετελείωσε την ζωήν του ως Μοναχός. Ή πενθερά της, ή κουνιάδα της, τα αγόρια της Θεόδωρος, 'Ανδρόνικος και Δημήτριος έτελείωσαν την ζωή τους ως Μοναχοί. Το ίδιο και ή εγγονή της, κόρη του γιου της Θωμά, Ελένη, έγινε Μοναχή με το όνομα Υπομονή στη Λευκάδα. Ή 'Αγία Υπομονή έζησε σαν μοναχή περίπου 25 χρόνια μετά την κοίμηση του συζύγου της και ή ίδια εκοιμήθη το 1450. Μόνασε στη Μονή της Κυράς Μάρθας, πού μετά την άλωση καταστράφηκε, όπως και πολλά άλλα Μοναστήρια και Ναοί. Εικόνα της ευρίσκεται στην Ί. Μονή οσίου Παταπίου στο Λουτράκι Κορινθίας.
Άπολυτίκιον. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.Την κλεινήν βασιλίδα έγκωμιάοωμεν, Ύπομονήν την οσίαν, περιστεράν ευλαβή εκ του κόσμου πετασθείσαν της συγχύσεως προς τας σκηνάς του ουρανού εν αγάπη ακλινεί, ασκήσει και ταπεινώσει βοώντες' Μήτερ, λιταίς σου θραϋσον ημών της αμαρτίας δεσμούς."

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Ευχαριστούμε πάτερ!

Αφού τη μνημονεύουμε ας ξέρουμε και ποία ήταν!

Και την έχουμε ανάγκη την Υπομονή, μεγάλη ανάγκη!

Unknown είπε...

Πάτερ πραγματικά σας συγχαίρω για το υπέροχο blog σας.
Ευχαριστούμε κιόλας για την γνωση την οποία μας προσφέρετε...
Σας προσκαλώ μια βόλτα απο το blog.

Και πάλι να συνεχίστε έτσι
Ο Θεός να μας ευλογεί όλους:)

p.lykogiannis είπε...

@Dana αγαπητή μου οι βίοι των αγίων για αυτό προβάλλονται, ως πρότυπα προς μίμηση. Αυτοί κατάφεραν αυτό που εμείς ακόμη προσπαθούμε και μας δίνουν την ελπίδα ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον σε τούτη την ζωή.Αρκεί να υπάρξει θέληση...
@παιδί της πλατείας, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Θεωρώ ότι όλα τα blogs είναι χρήσιμα και ενδιαφέροντα, μιας και εφόσον καταθέτουν κάτι.Άν το πράττω αυτό το κρίνουν οι άλλοι.Έχω περάσει από το blog σου και πιστεύω ότι είναι κι αυτό μια κατάθεση. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια άλλη μια φορά και επέτρεψέ μου με διάθεση αγαπητική να σου πω ότι ο θεός ευλογεί όλους ανεξαιρέτως. Αφού λοιπόν αυτός το κάνει ας ακολουθήσουμε το παράδειγμά του όλοι μας, για να κανουμε τον κόσμο που ζούμε πιο όμορφο και ανθρώπινο.